Γιατί να συμμετέχω στην διαδικτυακή κοινότητα υποψηφίων διδακτόρων;
Αφορά εσένα:
Γιατί σκέφτεσαι να ξεκινήσεις διδακτορικό και δεν ξέρεις πως να ξεκινήσεις, ούτε έχεις κάποιον να ρωτήσεις,
Γιατί εκπονείς διδακτορική διατριβή στην Ελλάδα ή το εξωτερικό και θέλεις να δικτυωθείς με υποψήφιους διδάκτορες σε όλο τον κόσμο, να ανταλλάξεις εμπειρίες και γνώση και να αναπτύξεις συνεργασίες.
Γιατί πήρες το διδακτορικό πρόσφατα, είσαι νέος/α επιστήμονας και θέλεις να μοιραστείς τις εμπειρίες σου αλλά και να δημιουργήσεις συνέργειες με Έλληνες σε όλο τον κόσμο.
Γιατί να συμμετέχω στην διαδικτυακή κοινότητα; (μόνο για όσους είναι στη διαδικασία εκπόνησης! Όσοι σκέφτονται να αρχίσουν, καλύτερα να μην διαβάσουν παρακάτω :) )
Γιατί αν έχεις ξεκινήσει ήδη, τώρα καταλαβαίνεις πόσο τυχερός-ή ήσουν στην επιλογή πανεπιστημίου και καθηγητή-τριας ή καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που δεν το έψαξες περισσότερο…
Γιατί έχασες πολύτιμο χρόνο χωρίς λόγο και αιτία μέχρι να σε δεχτούνε κάπου...
Γιατί υπήρχαν φορές που βίωσες κοινωνικό αποκλεισμό ...
Γιατί πολλές φορές ένιωσες ότι δεν καταλαβαίνει κανείς ποιος ο λόγος που ταλαιπωρείσαι στα + - 30 σου και σε ρωτάνε συνέχεια πώς μπορείς και διαβάζεις ακόμη…
Γιατί, ακόμη χειρότερα, κοιτάχτηκες μερικές φορές στον καθρέφτη και αναρωτήθηκες ποιος ο λόγος που ταλαιπωρείς τον εαυτό σου και αυτομαστιγώνεσαι στα + - 30 σου…
Γιατί ξέρεις τουλάχιστον μία ή έναν υποψήφιο διδάκτορα που χώρισε ή τον/την χώρισαν γιατί δεν μπορούσαν να ανεχτούν ακόμη ένα Σάββατο μπροστά στο Labtop και όχι σε μπαρ…
Γιατί πολλές φορές θέλεις να ρωτήσεις κάτι για τη μεθοδολογία ή τη βιβλιογραφία και δεν είχες που να απευθυνθείς…
Γιατί σου έτυχε να χάσεις το συνέδριο που αφορούσε στο ερευνητικό σου αντικείμενο που γινόταν απέναντι από το σπίτι σου, επειδή είχες απορροφηθεί σε κάποιο κείμενο που έγραφες, και ακόμη δεν έχεις τελειώσει να γράφεις ...
Γιατί χασκογελάς όταν διαβάζεις στις εφημερίδες ότι προτεραιότητα της πολιτείας τα τελευταία 15 χρόνια είναι η προώθηση της έρευνας και της τεχνολογίας...
Γιατί σε πνίγει το παράπονο, κοντεύεις να σκάσεις και δεν έχεις σε ποιόν να το πεις και να σε καταλάβει…
Γιατί η ψυχολογία σου παίζει από το "Free Falling" του Tom Petty στο "Always look on the bright side of life" των Monty Pythons σε διάστημα λίγων λεπτών...
Αξίζει να διαβάσετε την ιστορία που διηγείται με πολύ χιούμορ κάποιος Άγγλος, "ταλαιπωρημένος", συνάδελφος από όπου δανειστήκαμε και την παρακάτω φωτογραφία. Διαθέσιμη εδώ.